2018 Preek zondag 4 maart AnnaBon

Preek zondag 4 maart 2018 Anna-Bonifatiuskerk

ABG-3de zondag van de 40dagentijd.

Exodus 20, 1-3.7-8.12-17

1 Kor 1,22-25

Johannes 2, 13-25

Zusters en broeders,

Wij zitten nu in de derde week van de vastentijd of veertigdagentijd.    Zoals u weet is het woord “vasten” een oud woord. Maar dat woord is nog steeds passend bij deze moderne tijd. Er zijn mensen die vasten om hun lichaam te zuiveren of het slank te maken. Er zijn natuurlijk veel redenen om te vasten. Maar voor ons gelovigen betekent de vastentijd, een tijd van omkeren  of verandering of vernieuwing. In deze vastentijd ga ik zelf minder áppen, minder internetten, minder facebooken, minder drinken, zuinig zijn in het omgaan met water en energie. In dit geval mag ieder van u het zelf bepalen. U bent vrij om het te doen.

Op het geestelijk niveau proberen we in deze vastentijd, meer tijd te reserveren om te bidden en te bezinnen, en zo komen we dichter bij God. Als wij in de sfeer van gebed en bezinning komen, zullen we tot rust komen. Dat weet ik tenminste vanuit mijn eigen ervaring tot nu toe.        U hebt misschien uw eigen ervaring gehad. Ik ervoer dat het niet alleen ons lichaam is dat de rust nodig heeft, maar ook onze ziel en onze geest. Er zijn mensen die tot rust komen als ze midden in de natuur wandelen of wanneer zij een hondje uit laten of dat ze meer tijd nemen om te slapen. Er zijn veel manieren of middelen voor ons om tot rust te komen. Dit alles heeft te maken met loslaten. Loslaten is niet gemakkelijk, dat weet u ook, geloof ik. De wil om dat te doen is absoluut nodig en super belangrijk. Misschien is het goed als wij het eens gaan proberen, zeker in deze vastentijd.

Zusters en broeders.

Zoals u weet is hier in deze Annanbon kerk elke dinsdag vanaf 10.30 tot 14.00 uur een inloopgelegenheid voor iedereen die opzoek is naar de ontmoeting en het samenzijn. Dit project heet Kiemkracht. De medewerkers van dit project zijn, de missie zusters SSpS: Lili en Celine en paters SVD: James en ik. Er zijn een paar vrijwilligers die ons ondersteunen en ook mensen van het legioen van Maria van Lourdes van Duivendrecht. De bezoekers zijn mannen en vrouwen van onze ABG-parochie en ook de uitgeprocedeerde vluchtelingen uit Afrikaanse landen. Elke dinsdag komen er bezoekers binnen tussen 30 tot 60 mensen. Gastvrijheid, openheid, vrede en respect  voor elkaar zijn de basishoudingen van het kiemkrachtproject. Een kopje koffie of thee en de warme maaltijd zijn de middelen om de verbinding tussen de bezoekers te scheppen. Tijdens de dinsdag activiteit heerst er vrede, rust en liefde tussen de bezoekers en de medewerkers. Ik moet ook hier even bij zeggen dat alle bezoekers van de dinsdagsgroep hebben groot respect voor deze kerk. Zij weten heel goed dat deze kerk  een huis van gebed is, een huis van God. Sommige van hen komen binnen en steken meteen een kaars aan in de Maria kapél. Door een kaars aan te steken uiten ze hun geloof en daardoor geven ze een duidelijke getuigenis aan anderen.

Dit verhaal heeft een direct verbinding met de lezingen van deze zondag. God gaat mee met mensen die onderweg zijn. Het sterk geloof in God is de enige houvast van mensen die onderweg zijn. Dit zeg ik duidelijk vanuit mijn eigen ervaring tot nu toe. Ik ben alleen in Nederland, zonder mijn familie. Ondanks dat ben ik blij met mijn leven en roeping als missionaris van de Heer.

Als de Heer Jezus vandaag in deze kerk zou komen, midden in het Kiemkrachtproject , zou Hij de bezoekers  niet of nooit weg jagen. Integendeel, Hij zou blij zijn. Hij zou aan tafel gaan zitten en naar de levensverhalen van de bezoekers luisteren. Want de bezoekers van kiemkracht zijn, zijn vrienden, zijn broeders en zusters.

In deze veertigdagentijd ervaren we ook mooie momenten in ons leven, waarin wij Gods aanwezigheid hebben kunnen ervaren. Die momenten zijn, bijvoorbeeld: als je een werk gevonden hebt, als je je droom huis gekregen hebt, als je na een lang ziekbed weer bent genezen, als je de vreugde van de winnaars van gouden medailles tijdens de olympische Spelen in Pyeongchang, Zuid Korea zien, als je het koninklijk paar met hun dochters zien lachen op de wintersportvakantie in Oostenrijk, als je op bezoek ben geweest bij je vriend, als je aanwezig bent geweest bij de verjaardag van je ouders,  als je mee doet met de doopviering van een kind.

Op het NOS journaal van de afgelopen weken hoorden  we het trieste bericht over de schietpartij op school die gebeurde in Florida, Amerika. In Nederland zijn er duizenden kinderen die niet naar school kunnen gaan, omdat ze geen passende school konden vinden of omdat ze ziek zijn, of gehandicapt.

Zoals u weet: alle ouders willen het beste geven aan hun kinderen. Kinderen zijn de kroon van het gezinsleven. Kinderen zijn een geschenk van God, de Schepper.  In deze veertigdagentijd worden we gevraagd om aandacht te schenken aan de weeskinderen in Haïti. De vastenactie van onze Clara en Franciscus parochie gaat deze keer naar Haïti, om een auto te kópen. Onze diaken Theo van Stiphout is jaren verbonden geweest met dat weeshuis. Dit weeshuis helpt de kinderen die meestal  geen ouders meer hebben of door hun ouders zijn verlaten.

In dat weeshuis wonen momenteel  ruim 400 kinderen. In de buurt van het weeshuis is geen stromend water aanwezig. Daarom hebben ze een auto hard nodig om water te kunnen halen voor dat weeshuis. De auto wordt gebruikt ook om levensbehoeften zoals bonen, rijst, water, en andere levensmiddelen te halen op de markt in de hoofdstad. Om gezond te kunnen eten  is er wel voedsel nodig en vervoer om dit te halen.          Alle ouders willen het beste voor hun kinderen. Laten we deze weeskinderen mee helpen voor hun goede toekomst.  En dat doen we in de naam van de Heer.

Ik sluit mijn verhaal af met een gedicht dat geschreven is door Ruth Jacott. De Surinamers moeten deze vrouw goed kennen.

 

Leun op mij

Als het lijkt alsof niemand naar je kijkt

Als je denkt dat iedereen je soms ontwijkt

Leun op mij.

 

Als de kleuren die je draagt niet van jou zijn

Als de dingen om je heen weer overal grauw zijn

Leun op mij.

 

Kom maar hier en leun op mij

Kijk niet terug maar kijk naar mij

Al het wachten is voorbij

Leun op mij.

 

Als het lijkt alsof niemand om je geeft

Als je niet meer weet waarom je eigenlijk leeft

Leun op mij.

 

En als je hart gebroken is

Kom maar hier en leun op mij

Kijk niet terug maar kijk naar mij

Al het wachten is voorbij

Leun op mij.

Amen.   

 

Marianus Jehandut, svd.