Veertigdagendoek Gerardus Majella maart 2018

Veertigdagendoek in de Gerardus Majella, Maart 2018

gezamenlijk project van de AnnaBonifatius/GerardusMajella kerken.

Dit is een afbeelding van een icoon die bij onze pastor Leo aan de muur hangt; nu nog steeds in de zorgherberg. Het is een afbeelding van een persoon, waarschijnlijk een monnik, die zijn hand achter zijn oor houdt; alsof hij zeggen wil, ons wil aanmoedigen te luisteren naar Zijn Stem!

En door naar zijn Stem te luisteren naar elkaar te luisteren.

Er is een woestijn

Waarin   ik graag  wil

wandelen

Een uitgestrekte leegte

Vrede die verder reikt dan

Ieder begrijpen ervan

Rumi

Vrijdagavond 9 maart in de Gerardus Majellakerk

We genieten van een heerlijke maaltijd die Denise voor ons bereid heeft!

De mantra die we iedere vrijdagavond uitspreken is de volgende:

ER IS TROOST, want Jezus is opgestaan.

Christus als de brenger van het licht in de duisternis.

Hij heeft zich geofferd om ons te verlossen.

Vandaar staat zijn kruis in ons midden: hij is verrezen.

Ja, er is lijden en Ja er is verlossing!

IK BEN DE HEER, UW GOD, DIE U UIT EGYPTE, UIT DE SLAVERNIJ, HEEFT BEVRIJD.

deze zin uit de lezing van vorige week gaat ook met ons mee, want het gaat nog steeds over de weg die we gaan van duister naar licht.

Voor deze week is de focus op:

Joh. 3, 19. DIT IS HET OORDEEL; HET LICHT KWAM IN DE WERELD EN DE MENSEN HIELDEN MEER VAN DE DUISTERNIS DAN VAN HET LICHT, WANT HUN DADEN WAREN SLECHT.

Wij focussen ons op deze zin vandaag. Waarbij we dit verstaan als “ we kunnen het licht niet verdragen”, we blijven liever in ‘ons bekende situaties dan op zoek te gaan naar het licht”

We kijken naar de lege woestijn en schrijven onze associaties op.

We bezinnen ons op een gewoonte die we hebben die niet constructief is voor ons en

tekenen hier een symbool voor.

Dan volgt de vraag ‘ wat heb je nodig? Eigenlijk? Vanuit het verlangen dat dit oproept, tekenen/ schilderen/borduren we wat uitgedrukt wil worden.

Afsluiting: met lied en uitwisseling

Enkele ontboezemingen: / titels”

– verrukte vertes

– licht; nieuw moment

– innerlijke rust

– orde.vrede in mezelf.

– oase, terug

– onderweg..beweging

– Het schild … transparant

– Herenigd

– Ochtendgebed

– Beter zien .. helderheid

– Erin hakken

Vrijdagavond 23 maart in de Gerardus Majellakerk

We genieten van een heerlijke maaltijd die Philomena voor ons bereid  heeft met een feestelijke toevoeging van Jennifer in de vorm van versierde mandarijntjes en ander fruit.

We beginnen – als gebruikelijk – met het kijken naar ‘ de woestijn’. Deze is gevuld met werk van de deelnemers van twee weken daarvoor, met als thema “ gewoontes doorbreken”. (Dit is niet verteld)

Associaties die men uitte bij het kijken naar deze woestijn: Zand – ruimte – blikseminslag – Jezus in de woestijn – beproeving

De vogel: de lijnen van de heuvels komen precies samen in de vredesduif.

We gaan verder met een bezinning op een van de lezingen van zondag 25 maart, met als focus:

Jes. 50: 4 IN DE MORGEN WEKT HIJ MIJN OOR OM ALS EEN LEERLING TOE TE

HOREN. DE HEER HEEFT MIJN OOR ONTSLOTEN.

We verstaan dit als:

Je oor te luisteren leggen en ‘ IN HET LICHT DURVEN STAAN, VERTROUWEN

Bezinning op: vertrouwen – moed – luisteren – durven leren, je leven lang. Leerling durven zijn.

Van donker naar licht:

Gevraagd wordt je een situatie te herinneren die je als donker hebt ervaren en hieraan een vorm te geven op een schoolbordje met krijt.

De bedoeling is dat je voor jezelf erkent en omarmt wat onaangenaam was opdat dit getransformeerd mag worden.

Opdat je durft in het licht te gaan staan.

Als inspiratie voor deze transformatie de volgende tekst:

“Dat je getransformeerd mag worden door de vernieuwing van je gedachten. Een slang kan

niet groeien zonder zich van zijn oude huid te ontdoen. Een kuiken kan niet uit z’n ei komen

zonder de schaal te breken. Een baby kan niet geboren worden zonder uit zijn moeders

schoot te komen. Als het kuiken niet de kracht heeft uit zijn schaal te breken zal het sterven.

Open je hart en wees dankbaar voor veranderingen en word een deel ervan.

(Eileen Caddy – “open innerlijke deuren”)

DUS : VAT MOED, GA IN HET LICHT STAAN:

Aan de hand van de vraag: wat is het nieuwe ( het licht)  dat door het duister heen is gebroken?

Luister naar binnen en laat in je opkomen wat tot uitdrukking gebracht wil worden.

Een achttal mensen hebben hier vanavond uitdrukking aan gegeven dmv stof en/ of verf, waarvan het resultaat te bewonderen is in de Gerardus.

Een viertal mensen hebben zich in woorden gebogen over de vraag mbt schaduw, donker naar licht en/ of moed en waar je daarvoor de kracht vandaan haalt.

Hiervan een korte impressie van de expressie:

Droom is het leven, anders niet,

Het glijdt voorbij, gelijk een vliet,

Die langs steile boorden schiet,

Zonder ooit te keren.

Maar in die droom is een droom

Vol licht en zangen

De Heer heeft mijn oor ontsloten.

The courage:

To drop all the thoughts

Was the most difficult

And the most easy

Then only my love

remained.

Vraag: wat is dan de omslag geweest?

“De omslag bewerkt de allerhoogste.

Ik vroeg me af, wat heb ik nog niet geprobeerd?

Het antwoord was: NIKS heb ik nog niet geprobeerd.

Alleen maar receptief zijn

Is geven aan HET LICHT

In een Afsluitend rondje vertelde iedereen zijn persoonlijk verhaal. Waarvoor dank!!!

DE PAASDOEK in de Gerardus: het resultaat van de toeleving naar Pasen waar we 40 dagen voor  ‘in de woestijn’ gezeten hebben.

De compositie, met name van het verticale stuk is symmetrisch en statisch; het drukt de leegte en de stilte van de woestijn uit. De levendigheid komt van de ingevulde scenes, waarin mensen hun persoonlijke tocht door hun persoonlijke woestijn weergeven.

Hoe overleef je die woestijn? Hoe heb jij hem overleefd?

Tijdens deze vastenmaaltijd-avonden wisselden we hierover uit, in woord en/of beeld; ieder op zijn/haar eigen wijze en allemaal op dezelfde weg met droge stukken woestijn én oases.

Onderaan is een horizontaal vlak. Een tafel, gedekt met een damasten tafellaken. Een verwijzing naar het laatste avondmaal… de borden zijn leeg. Jezus en zijn leerlingen zijn niet meer onder ons.

Nu is het aan ons om het brood te delen: gezamenlijk maaltijd te houden. Ieder van ons heeft genoeg op zijn/haar bordje liggen.

Laten we tóch samen aan tafel gaan.