Viering op het feest van het Sacramentsdag op 18 juni 2017
Lezingen: Deut.8, 2-2.14b-16a
Zusters en broeders,
Wie vragen we om hulp als er iets is. Zo kwam en jongetje een keer thuis met een bloedneus en een blauw oog. Ook zijn kleren waren niet om aan te zien. Zijn vader was aan het zoeken in de medicijndoos om te zien of hij wat kon gebruiken. Ondertussen vroeg hij aan zijn zoontje wat er gebeurd was. Het jongetje begon te huilen en zei: “Ik heb een jongetje van school aan wie ik me behoorlijk stoorde uitgedaagd om te vechten en hem zelf aangeboden het wapen te gebruiken, dat hij wilde kiezen “Nou, zei zijn vader, dat lijkt me eerlijk.’ Ja, maar hij koos zijn grote broer als zijn wapen.’ Dat was toevallig een sterke broer. En die gaf hem al gauw een stevige klap, zodat hij zowel dat blauwe oog als die bloedneus opliep.
Als het moeilijk wordt in het leven, wie benaderen we dan om hulp: is het de dokter, is het de psycholoog is het een meester of een juffrouw of een pastor? Of is het de Heer zelf, die we om hulp vragen? Vandaag is het sacramentsdag. Kan het sacrament dat we vandaag vieren een echte hulp zijn in ons leven en wat voor hulp is dat? Daar spraken we met elkaar over als collega’s. Wat voor hulp is het? Iemand van ons gebruikte het woord ‘erfenis’. Het is de erfenis van Christus die we krijgen. ‘’Doet dit tot mijn gedachtenis,’’ droeg Hij zijn leerlingen op.
Dat zei Hij op de avond voor zijn lijden en dood. Hij gaf te kennen dat we Zijn aanwezigheid moeten blijven vieren door het brood te breken en de kelk moet rondgaan. Lichaam en Bloed van Christus wordt aan ons gegeven als een erfenis, waarin we tot op de dag van vandaag de aanwezigheid van Christus mogen beleven.
De Eucharistie is een intens gebeuren. Terwijl we zo met elkaar aan het praten waren, kwam de dominee langs. Hij vertelde dat veel mensen niet kwamen, als de Maaltijd des Heren werd gevierd. Protestanten en katholieken beleven dat blijkbaar toch anders. Hoe anders dat is, durf ik niet precies te zeggen, maar ik denk dat veel protestanten graag willen dat je het Avondmaal ontvangt, als je daar waardig genoeg voor bent. Het is een soort beloning. Terwijl katholieken aanvoelen, dat de communie ook een geneesmiddel is: een geneesmiddel voor onze gebreken en fouten.
Wij gedenken vandaag het lijden, de dood en de verrijzenis van Jezus. Die bijzondere gebeurtenissen stellen we als het ware tegenwoordig. Maar wat we vieren is ook dankbaarheid en verering. Brood en wijn zijn niet alleen maar traditionele erfenissen van onze voorouders in het geloof. Maar het is vooral een teken van de liefde waarin wij allemaal geloven. We vieren het mysterie van Jezus’ leven, dood en opstanding uit de dood. Met andere worden, het is een sacrament dat ons terug brengt naar de ware betekenis van Jezus persoon.
Wij krijgen wat wij geloven…Nog scherper zei Augustinus, de kerkvader het Je wordt wat je ontvangt. Het brood en de wijn worden getransformeerd of omgevormd tot de ware aanwezigheid van Christus zelf. In zijn aanwezigheid worden wij uitgenodigd om zelf te delen in de persoon van Jezus. De eucharistie helpt ons te komen tot de persoon van Jezus. We worden tot een persoon die getuigt van de levende Heer. Dat mogen we delen we met de mensen, die op onze weg komen. Net als het Brood en de Wijn worden we omgevormd tot getuigen van het Lichaam en Bloed van Christus. Tijdens de Eucharistie gebeurt er iets, ook al zijn we ons daar niet altijd bewust van. We zijn niet alleen getuigen. We zijn ook lidmaten of delen van het Lichaam van Christus. Dat Lichaam is niet enkel aanwezig in het Brood, maar ook in de gemeenschap, die samen vieren.
Wat gebeurt er in de eucharistie? In het breken en delen van het brood en de wijn ontmoeten we Jezus zelf en elkaar. In die ontmoeting worden wij één met Hem. Daar gebeurt de totale overgave van Jezus aan ons. Die eenheid is er tussen Jezus en ieder van ons, maar ook tussen ons. In die eenheid geeft Hij ons vreugde, liefde en hoop. In die eenheid geeft Hij ons ook de kracht om verder te kunnen leven. Dan ervaren we dat Hij de bron is van ons leven. Hij gaat met ons mee in dit leven. Uit die bron kunnen we putten. Hij gaat met ons mee in het goede en kwade, in het mooie en bemoedigende en in het moeilijke. In de eucharistie ervaren we duidelijk en zichtbaar zijn aanwezigheid door zijn woord en zijn lichaam en bloed die wij ontvangen hebben. Daarom is de eucharistie het hart van de kerk in het groot en ook in onze kleinere geloofsgemeenschap. De Eucharistie is heel kostbaar en wezenlijk voor de kerk. In de katholieke opvatting is er geen kerk zonder eucharistie. De kerk is opgebouwd door de eucharistie. Wij mogen Hem bedanken dat wij die erfenis van Hem hebben ontvangen. Als we hier samen zijn en zijn aanwezigheid beleven, mogen we Hem in alle rust om hulp vragen. Hij staat voor ons open en biedt ons Zijn hulp aan.
Pastor Leo Nederstigt