Preek in Amsterdam -Noord op 9 juli 2017
Lezingen: Zach, 9, 9-10 en Matth. 11, 25 -30
Zusters en broeders,
Ik weet niet of dat in heel Amsterdam gebeurt, maar bij mij in de buurt glijdt haast iedere week een klein papiertje in de bus met een medium, dat zijn of haar hulp aanbiedt.. Laatst was het een aankondiging van Mister Rada. Hij schrijft: ‘Ik stel mij voor: een echt Afrikaans, internationaal zeer snel werkend medium. Ik bied hulp bij terugkeer van uw geliefde, uw carrière, examen, kans op geluk, hulp bij seksuele impotentie, onvruchtbaarheid, slechte geesten, zelfs bij hopeloze problemen. En dan wat telefoonnummers.
Ik ben nog nooit zo ver gegaan dat ik die mijnheer of mevrouw of een van die mediums heb opgebeld of om raad heb gevraagd. Maar het bracht me wel op een idee: Misschien zou ik ook hier en daar eens zo’n papiertje in de bus moeten doen. Ik kreeg dit idee naar aanleiding van het Evangelie van vandaag. Het zou ongeveer zo moeten luiden: ‘Ik stel me voor: Jezus van Nazareth. Ik ben van huis uit Joods, maar ondertussen internationaal bekend en inspiratie voor miljoenen mensen. Ik bied hulp en ondersteuning aan bij het omgaan met verlies, ook van iemand die je zeer lief was. Ik laat je een wereld van geluk zien. Ik geef steun bij seksuele en andere frustraties. Ik leer je aanvaarden wie je bent en leer je overeind te blijven in hopeloze problemen. Met mijn goede Geest verdrijf ik de slechte geesten die je beheersen. Ik zoek naar vrede, veiligheid en vrede voor alle mensen. Ik werk meestal niet snel maar met geduld en vertrouwen kom je heel ver. Betalen hoeft niet, maar wie wat hij heeft durft te delen, ontvangt genoeg.’
Ik zou nog verwijzen naar het Evangelie van vandaag. Want mensen die uitgeput en vermoeid zijn, die zijn er genoeg. Ik kreeg dit idee, omdat ik het gevoel kreeg dat wij bevoorrecht zijn. We hebben Iemand bij wie we onze vermoeidheid, onze uitputting, onze lasten en zorgen, ons verdriet en onze verlangens neer kunnen leggen. Daartoe nodigt Jezus ons uit. ‘Komt tot mij, die belast en beladen zijt. Je zult rust vinden voor je ziel’. Het is waar dat we Jezus niet kunnen zien, niet kunnen aanraken. Het is waar, dat onze gang naar Hem geen snelle oplossingen biedt. Maar het is ook waar, dat je een adres hebt, naar wie je klachten en verlangens, hoop, gemis, wanhoop en vreugde kan richten. Soms krijg je niet het antwoord dat je verlangt. Maar al biddend kan er iets met je gebeuren. Het is ongeveer zoals je met iemand praat, die je begrijpt, die je niet vastpint op je tekorten of je onvermogen, die je aanvaardt ook al kent hij of zij je. Ik denk aan goede vriendschappen, aan oma’s, die de tijd hebben, aan onderwijskrachten, die hun leerlingen zien staan of aan verpleegkundigen, die even aandacht voor je hebben.
Gelukkig zijn ze er, maar niet altijd. Vandaag horen we dat Jezus Christus er wel voor ons is: altijd en met aandacht. Komt tot mij. Zegt Hij. Je komt niet tevergeefs.
Nu kan ik dat allemaal wel heel mooi zeggen. En ik wil ook graag dat het waar is. Want behalve mijn eigen zorgen, werd ik deze week geraakt door andere dingen. Een vrouw die ik al heel lang ken, vertelde me de ingrijpende verhalen van misbruik door haar familie. Met boosheid vertelde ze ook, hoe de katholieke kerk daar op gereageerd had . Ik had er geen antwoord op. Dat zulke dingen mogelijk zijn, kost me echt verdriet.
In dezelfde tijd liet een man me weten, dat hij veel geslagen en mishandeld was door zijn vader. Ik kende die verhalen al, maar het was me nooit gelukt dit duidelijk te maken aan zijn vader. Het deed me zeer, dat die twee nooit konden praten voor hij stierf. En de zoon verweet me dat ik dat niet voor elkaar had gekregen.
Zulke dingen grijpen bij mij echt aan, maar ook verhalen over geweld, die vluchtelingen zijn aangedaan, onbegrip tussen mensen die al jaren het leven met elkaar delen; steden in het Midden Oosten, die talrijke mensen dakloos maken; of die verschrikkelijk verlies te lijden hebben. . Dit soort dingen raken me, en mij niet alleen.
Ik raak me er ook steeds meer van bewust, dat er daartoe andere oplossingen nodig zijn dan de schijnbaar vanzelfsprekende oplossingen, die onze politieke leiders geven. Ik bedoel de oplossingen van de harde wraak, van oog om oog en tand op tand, de toenemende bewapening over de hele wereld.
Ik meen dat veel teksten uit de bijbel een andere richting wijzen. Als eerste lezing wordt zo’n tekst gelezen. De komst van de koning wordt aangekondigd. Maar wat voor koning is dat? Het is een koning, die op een eenvoudig lastdier rijdt, wars van alle pracht en praal, wars van alle wapen gekletter. Met eenvoud en rechtvaardigheid vaagt hij de strijdwagens weg en zorgt Hij er voor dat de strijdbogen worden gebroken.
Het is niet moeilijk in die koning onze Messias te herkennen. Ongetwijfeld gaat Hij een harde en moeilijke weg. Misschien vecht Hij wel tegen de bierkaai. Maar vandaag horen we Hem dankbaar bidden. Hij is er dankbaar voor dat er kleine, eenvoudige mensen en kinderen ten diepste verstaan, welke weg Hij ons wijst.
Ik geloof dat het een weg is van eenvoud en deemoed, om hier zondag aan zondag in de kerk te komen. En we weten en voelen wel dat die gang naar de kerk gepaard moet gaan met de gang naar mensen die uit de boot vallen en die onze aandacht heel hard nodig hebben. Hier ontmoeten we de Vredevorst, die ons uitnodigt wegen van vrede en verzoening te zoeken en niet ten eigen bate te leven.
En dat wordt aan ons gevraagd, die niet vrij van zorgen zijn en die soms vermoeid en uitgeput zijn: We kunnen bij Hem terecht. We mogen werkelijk thuis zijn bij Hem en rust vinden. En van die rust mogen velen genieten die op onze weg komen.
Pastor Leo Nederstigt