Woordje bij de uitreiking van de boeken in Anna-Bonifatius (3 september 2017)
‘Zo waardevol bent u in mijn ogen, zo kostbaar: Ik houd van u.’ Dit vers uit het 43e hoofdstuk van de profeet Jesaja heeft diepe indruk op me gemaakt. Zo kijkt God tegen de mens aan. Kostbaar en waardevol is de mens voor God; Ik houd van u, zegt Hij tegen ons. In Gods ogen zijn wij geliefde mensen, ook al kunnen we op zijn tijd etterbakken zijn. We zijn ook en vooral parels.
Ik ben er heel dankbaar voor, dat ik mag leven in dat besef: kostbaar, waardevol en geliefd. Dat is een groot cadeau voor ons. Voor mij is dat een reden, waarom er liefde in ons huist. Zo zitten we in elkaar. Geliefd door de Allerhoogste maakt dat we ook van elkaar kunnen houden, hoe we er ook uitzien, wat we ook achter de rug hebben en welke nare kanten we ook hebben. De profeet laat de Heer zeggen, dat er van ons gehouden wordt. Dit besef maakt, dat ook wij van andere mensen kunnen houden. Natuurlijk zijn dat je ouders, je broers en zussen, je man, je vrouw, je vriend of vriendin.
Of het verstandig is geweest, weet ik niet. Maar ik heb van veel mensen gehouden. Die liefde heeft me veel kracht gegeven. Niet de deskundigheid of supertalenten hebben gemaakt, dat ik met heel veel plezier pastor of priester ben geweest. Ik heb van veel mensen gehouden en in die zin nooit een uitdrukkelijke keuze gemaakt. Ik heb gemerkt en gevoeld dat daarin ook waarheid heeft gezeten. Ik heb niet met een gevoel geleefd dat ik veel of maar iets tekort ben gekomen. Integendeel. Ik heb heel veel gekregen. Er is mij heel veel cadeau gedaan. Naast het woord ‘liefde’, denk ik ook aan het woord ‘vertrouwen’. Ik heb heel veel vertrouwen gekregen van mensen, vooral van parochianen. Ook vertrouwen beschouw ik als een groot cadeau. Ik heb heel veel getwijfeld over mijn geschiktheid en zeker over mijn waardigheid. Maar ondanks die twijfel ben ik met enorm veel plezier priester en pastor geweest.
Vertrouwen en genegenheid heb ik gekregen. In het boekje zie ik enorm veel van wie ik veel heb gekregen. Anderen staan er niet in. Er waren een paar bijeenkomsten in de buurt en een paar bijeenkomsten, waar foto’s zijn genomen. Gelukkig staat u er wel bij, maar het spijt me als u er niet bij staat, zeker niet als u dat wel had gewild. Ik heb veel te danken aan al of niet gefotografeerde mensen. Dank uw wel, wat u voor mij heeft betekend. Dit boekje is een soort erfenis. Ik heb er een paar jaar voor moeten sparen, om zoveel mogelijk mensen dit cadeau te doen.
De teksten die er in staan komen voor een groot deel uit mijn eigen hoofd of beter gezegd uit mijn eigen hart. Ik heb ze niet zelf gekozen. Een zestal mensen uit ons midden wil ik heel hartelijk bedanken. Zij hebben ze gekozen uit de preken, die ik maakte, uit de brieven die ik schreef of uit de stukjes van het parochieblad. Ik heb ze niet zelf gekozen. Ik heb die teksten niet voor mezelf gemaakt. Ik lees ze ook niet zelf op een manier die mijn eigen waarde tentoon spreidt. Ik lees ze met een dankbaar hart en vraag me wel eens af: heb ik dat gemaakt, heb ik dat geschreven? Ik heb verstaan, dat ik niet alleen broer ben van zes broers en zes zussen. Ik ben ook broer van vele andere mensen geworden. Ik ben enorm blij, dat ik dit boekje aan u en aan degenen, aan wie u dit boekje om bijzondere redenen wil geven, mag geven. Bedankt dat u dit wil ontvangen.
Een extra bedankje en enorme waardering heb ik voor die mensen, die iets moois en waardevols hebben gemaakt van dit boekje. Er zijn er een paar onder ons, die de teksten nauwkeurig zijn nagegaan. Er konden zo gemakkelijk grote en kleine schrijffouten ingeslopen zijn. Er is één man die de eindredactie had van dit boekje. Hij heeft ook het woord gevoerd. Corné Evers heeft niet alleen foto’s gemaakt. Hij heeft ook het beste, van wat hij in zich heeft, laten zien. Corné, zeer bedankt. Ik waardeer dit enorm. Jou geldt heel veel dank, net als je vrouw, jullie huisvriend, de interviewers. Heel erg bedankt.
Pastor Leo Nederstigt +