Preek 4e zondag van de advent
Jesaja 7,10-14; Rome 1,1-7; Matteüs 1,18-2019.
Zusters en broeders,
Vandaag wil ik mijn overweging beginnen met de woorden van onze lieve Paus Franciscus die hij schreef in zijn Evangelii Gaudium nr.2: “De wereld van vandaag met zijn overdadige consumptieaanbod draagt het grote risico in zich van een individualistische droefheid, die voortkomt uit een hart dat eigenlijk alles heeft, maar toch hebzuchtig blijft, oppervlakkig genot nastreeft en zijn geweten laat afstompen.
Als het innerlijke leven alleen met zichzelf bezig is, is er geen openheid op anderen, is er geen plaats voor de arme medemensen, wordt Gods stem niet meer gehoord, de stille vreugde van zijn liefde niet meer gesmaakt en het verlangen om goed te zijn niet aangewakkerd. Ook gelovigen lopen dit risico dat reëel en constant aanwezig is. Velen er slachtoffer van en veranderen in wrokkige, ontevreden en lusteloze mensen.
Dat is geen keuze voor een waardige manier van leven die vervulling geeft, het is ook Gods verlangen voor ons en het is niet het leven in de Geest dat ontspringt in het hart van de verrezen Christus.”
Wij zitten nu op de vierde zondag van de advent. Ons verlangen naar Kerstmis wordt groter, zoals het licht van de adventskrans. Wij telen nu al de dagen. De vervulling van het visioen van Jesaja en Johannes de Doper en van alle andere profeten is in zicht.
De eerste lezing uit Jesaja spreekt over een jonge vrouw die zwanger zal worden en een gezonde kind ter wereld zal brengen. Wat interessant om hier aan te melden is, dat de naam van de vrouw en dat kind is nog niet bekend. Het evangelie helpt ons daarvoor.
Matteüs vertelt ons over de naam van de vrouw. Maria is haar naam. Er wordt duidelijk gezegd over de redden van haar zwangerschap, namelijk de Heilige Geest. De Heer heeft de engel Gabriel gebruikt om de blijde boodschap aan haar over te brengen.
Als je jezelf in de plaats van Maria zou staan, en ineens krijg je een speciaal bezoek van iemand, zonder dat je van te voren een afspraak hebt gemaakt, dan ben je tocht zeker schrik van geworden. Dat is mooie om de ervaring van Maria mee te voelen. Want, zij is een mens zoals wij. Wat interessant om hier aan te melden is, dat de schrikervaring van Maria meteen veranderd tot een vreugde, blijheid, erkenning en bereidheid om “Ja” te zeggen tegen God en wat Hij van haar gevraagd heeft.
Laat het gebeuren zoals u dat wil zegt Maria spontaan tegen God via zijn engel Gabriel. Dan gaat het verhaal verder. Het grote mysterie van God gaat nu beken maken. Aan Josef en Maria wordt de naam van het kind verteld. Jezus is zijn. Zo hebben we in het evangelie gehoord. De naam Jezus is een bijzondere naam. En dat betekent “de Redder – Immanuel – God met ons”. Dat kind zal de redder van alle mensen worden, zelfs de redder van de wereld. Door zijn geboorte wordt het visioen van Jesaja, Johannes de Doper en van alle profeten werkelijkheid.
Dat kind noemen we tegenwoordig het Kerstkind, kwetsbaar en klein. In dat kind is Gods glorie en heerlijkheid aanwezig. Gods kwaliteit zit volledig in Hem. Dat alles maakt Hij een bijzonder kind ter wereld. Meer dat 2000 jaren heeft de wereld zijn geboorte dag gevierd. En het vieren van zijn geboorte dag is nooit klaar of stoppen.
In dit verband hebben we in de afgelopen dinsdag, als Kiemkracht-project, zijn geboorte dag gevierd samen met 60 vrienden. Er werd gezongen, gebeden, gedronken en gegeten. Alle aanwezigen hebben aandachtig naar het Kerst verhaal geluisterd. Onze gasten hebben ook het kerstverhaal mee gelezen.
De gasten zijn van huis uit: moslim, hindoe, Christen, niet gelovig, en gelovige parochianen. Het was een mooie en vreugdevolle dag voor alle aanwezigen. De zusters en paters hebben de maaltijd klaar gemaakt. De maaltijd was lekker. Zo hebben onze gasten tegen ons gezegd. Het is mooie om zo’n warm opmerking te mogen horen.
Wij gaan even terug naar onze belangrijke boodschap. Het gaat over onze identiteit als volgelingen van Jezus. Als wij aan onszelf en onze christelijke identiteit terug nadenken, dan weten we heel goed dat wij mensen zijn die bij God en bij Jezus horen. Wij zijn ook klein en kwetsbaar, maar Gods Geest is aanwezig in ieder van ons. Dat wij in Jezus geloven is onze ware identiteit. Deze identiteit maakt ons verschil en anders zijn dan andere mensen.
Nu kunnen wij onszelf afragen. Wat doen we met onze christelijke identiteit in ons dagelijks leven?… Doen we iets voor mensen in nood, voor mensen die ziek en eenzaam zijn?… Jezus vraagt ons om zijn visioen van vrede waar te maken in ons leven. Hij vraagt ons ook om zijn boodschap van liefde voor elkaar in onze eigen familie, onze vriendenkring, en in onze ABG-gemeenschap te brengen. Wat geweldig zal zijn, als wij elkaar liefhebben, elkaar helpen, zoals Christus het voorgeleefd heeft. Laten wij dat doen in de naam van Jezus- Immanuel-God met ons. Dat is ons verlangen.
Amen.
Pastor Marianus Jehandut