Preek zondag 3 november 2019 Anna-Bonifatiuskerk Allerzielen
Wijsheid 3:1-9; Lucas 24:13-35.
Zusters en broeders,
Fijn, dat u gekomen bent. Ik ben blij om u weer te zien en te ontmoeten bij deze bijzondere viering van Allerzielen. Met bewust zijn wij hierheen gekomen, omdat wij onze dierbare overledenen samen willen herdenken: met gebed, zang, kaars aansteken, naar Gods woord te luisteren en het Lichaam van Christus of de Eucharistie te ontvangen. De dood en het leven verbinden ons met elkaar. En bij de dood of het verlies van onze dierbare mens hebben we elkaar nodig. Bij de dood hebben we veel steun en bemoediging van anderen nodig en ook van God natuurlijk. Op deze zondag van Allerzielen vieren we drie belangrijke aspecten, namelijk: herdenken van onze dierbare mens, dankbaarheid en de nieuwe hoop op het leven na de dood.
De openingslied van deze viering zegt iets over de hoop na de dood. Is er een huis om in te wonen voorbij de doden dal, er is een vader met zijn zonen, zij roepen overal. Jeruzalem stad van God, wees voor de mensen een veilig huis. Jeruzalaim, stad van vrede breng ons weer thuis.
In dit lied verbinden we met elkaar en met onze dierbare overledenen, zowel degene die hun namen in ons liturgieboekje staan, als degene die niet daar staan. Want, wij hebben allemaal onze ervaringen met de dood van onze dierbare mens gehad. Vandaag geven wij onze bijzondere aandacht aan onze dierbare overledenen. Ze zijn nog steeds deel van ons leven. Ze zijn nog steeds in onze herinneringen aanwezig.
Onze verbondenheid met hen drukken we uit: door een bezoek te brengen aan hun begraafplaats en daar een bloemetje neerleggen, door een stilte gebed, en een kaarsje aansteken, door onze eigen herinneringen aan hun leven, en alles wat ze gedaan hebben voor de familie, voor de maatschappij en voor onze kerkgemeenschap. Af en toe hebben we een diep verlangen naar de aanwezigheid van onze dierbare overledene mens.
Dat verlangen kan vervuld worden door ons geloof in God en in het leven na de dood. Hierover zegt de eerste lezing heel duidelijk uit: “De zielen van de rechtvaardigen zijn in Gods hand, en geen foltering zal hen deren. Zij die op hem vertrouwen zullen de waarheid verstaan en zij die trouw zijn, zullen in liefde bij Hem verblijven, want genade en barmhartigheid vallen zijn uitverkorenen ten deel.”
Met deze mooie woorden kunnen we elkaar troosten, elkaar ondersteunen en bemoedigen. Vandaag is de beste tijd voor ons om ons verdriet en onze pijn van verlies, met elkaar te delen, om onze herinneringen aan onze dierbare overledenen opnieuw onder onze aandacht te brengen. Daardoor worden wij onze verbondenheid met hen opnieuw levend maken in ons hart en in onze gedachten. Maar, wij doen dit alles niet zonder geloof en hoop. Want, de dood komt bij iedereen langs. Niemand kan de dood tegenhouden. Als dat komt, gebeurt het gewoon. Dat is de realiteit van ons leven.
Persoonlijk, zie ik de dood als een proces van verhuizing van deze wereld naar Gods huis in de hemel. Want, ik geloof dat elke mens van God komt, en bij de dood gaat het leven terug naar haar bron, dat God zelf is. Het evangelie van Lucas versterkt mijn geloof, ook uw geloof natuurlijk! Na Pasen sprak Jezus deze woorden tot de Emmaüsgangers: ” O onverstandigen, die zo traag van hart zijt in het geloof aan alles wat de profeten gezegd hebben! Moest de Messias dat alles niet lijden om in zijn glorie binnen te gaan”? Toen ze aan tafel zaten bij de dorp Emmaüs, nam Hij brood, sprak de zegen uit en reikte het brood hen toe. Nu gingen hun ogen open en zij herkenden Hem, maar Hij verdwenen uit hun gezicht. Het verhaal gaat verder over de getuigenis van andere leerlingen en de Emmaüsgangers dat Jezus verrezen is. Hij leeft! Hij heeft de dood overwon.
Jezus in wie ik geloof, heeft de dood overwon. In Hem is geen dood meer, maar leven in eeuwigheid. Dit nieuw leven vieren we bij Pasen. In deze context vieren we deze dag voor al onze dierbare overledenen. Op deze dag opnieuw bedanken wij God voor de liefde die wij van onze dierbare mens hebben ooit ontvangen in ons leven. En wij bidden tot God voor hun ziele rust, dat ze thuis bij God, het eeuwig leven, mogen genieten, samen met Jezus, moeder Maria en alle heiligen. Dat ze deel mogen nemen in de gemeenschap van Allerheiligen die wij in de afgelopen vrijdag gevierd hebben.
Mogen het vieren van Allerzielen, ons geloof en onze hoop op de toekomst opnieuw mag versterken, dat de liefde sterk is als de dood. Laten wij even stilstaan bij onze herinneringen aan onze dierbare overledenen. Ze zijn deel van ons leven. Ik sluit mijn verhaal af met deze woorden die in het nieuwste Samen Kerk staan geschreven:
Blijf bij ons, in de avond van deze dag, in de avond van ons leven. Blijf bij ons, in uw genade en goedheid, in de kilheid die ons omringt. Blijf bij ons, met uw licht en uw warmte, in de schemering die ons overvalt. Blijf bij ons, met uw woord van troost en ontferming, in de lengte van de naderende nacht. Blijf bij ons, steeds wanneer wij uw Naam uitspreken, woordeloos, wanneer wij stom-geslagen, stamelen en stotteren in het donker tasten, schamel en schuchter opzien naar U. Blijf bij ons, en zegen ons in uw Naam: Ik zal er zijn voor u.
Amen
pastor Marianus Jehandut