Lichtmis – Opdracht van de Heer
2 februari 2020, Anna Bonifatius, Amsterdam
Begroeting
U allen van harte welkom op deze bijzondere zondag, waar we vieren hoe Gods Zoon mens is geworden om Licht te zijn voor alle mensen, voor alle volkeren.
Laten wij in zijn Licht gaan staan en ons overgeven aan zijn grenzeloze Liefde, in de naam van + de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.
Openingswoord
Vandaag sluiten we de kind verhalen van Jezus af met de viering van het feest van de opdracht van de Heer of Maria Lichtmis.
Zonder pessimist te zijn kun je in alle eerlijkheid zeggen, dat er veel duisternis heerst in onze wereld:
Heel veel mensen leven in de duisternis van oorlog, armoede en onrust.
Als het donker wordt, ontsteken wij het licht.
Als donkere wolken ons leven bedreigen, branden wij vaak een kaars in het vertrouwen dat doorheen alle duisternis, Gods Licht ons tegen schijnt.
Wijding van de kaarsen
God,
Gij zijt de Bron en het Begin van alle Licht.
Als Gij spreekt, dan wijkt het duister voor de dag,
dan wordt het leven helder.
Wij vragen U: zegen + deze kaarsen
en verhoor het gebed van deze gemeenschap.
Moge zij licht en warmte brengen in de gezinnen die ze bewaren.
Moge zij ons eraan herinneren dat Gij ons altijd brengt naar de bron van licht, vrede en vreugde: Jezus, onze Heer.
Gebed om ontferming
Laten we bij het begin van deze viering God en elkaar om vergeving vragen, omdat wij dikwijls ons hart sluiten voor de anderen.
Barmhartige God, kom ons tegemoet en help ons terug op de weg die leidt naar U. Amen.
Openingsgebed
Goede God, vandaag vieren wij het feest van uw Zoon die naar de tempel werd gebracht.
Laat ons ook, zoals Maria en Jozef, dankbaar zijn om het nieuwe leven.
Leer ons licht te zijn voor elkaar. Help ons mekaar te beminnen met een warm hart.
Zo wordt ons huis een échte thuis, een stukje hemel op aarde…
Dit vragen wij U door Jezus, onze Heer. Amen
Overweging
In de kerk gebruiken we veel kaarsen. Kaarsen begeleiden een mens van geboorte tot het graf. Bij de doop wordt de doopkaars ontstoken aan de Paaskaars. Als klein kind kregen we het licht in handen met de opdracht om zélf licht in de wereld te zijn. Verder kennen we de kaarsen van de groene Adventskrans, de grote Paaskaars, beeld van de verrezen Christus. En tenslotte branden op onze uitvaart nog eenmaal kaarsen.
We ontsteken ook op allerlei momenten kaarsen. Niet alleen in de kerk. We doen het vele malen. Bijvoorbeeld om een gestorvene te gedenken. Of om te bidden voor iemand die het moeilijk heeft. Of omdat we voor een moeilijke beslissing staan en niet weten of we rechts of links om moeten gaan. In alle gevallen ontsteken we een licht als teken dat we uit het geloof willen leven.
We zeggen door dat kaarsje: “Heer, we vertrouwen op U”. Daardoor kijken we uit naar Christus die het licht in de duisternis is. Dat deden Simeon en Hanna.
Stel nu dat ze er niet geweest waren, ik bedoel deze twee oude mensen. Stel dat Hanna zo slecht geslapen had, zodat ze dachten: “Ik zal maar even wat langer blijven liggen”. Stel dat Maria en Jozef hadden gedacht: “Waarom zouden we die lange tocht naar Jeruzalem maken. Stel dat Jozef had gedacht: “Laten we gewoon doen, niet overdrijven”.
Het had allemaal zo anders kunnen lopen.
Simeon en Hanna zijn gelouterd in het leven en ze zijn op het juiste moment in de tempel. Hij heeft zelf dat licht in ons aangestoken. Daardoor stralen we iets heel bijzonders uit. Daardoor ligt er een glans van blijdschap op ons gezicht. Daardoor mogen we een baken van hoop voor onze omgeving zijn. Zo mogen we verwijzen naar het licht dat komt, het Licht dat Christus zelf is.
Maria en Jozef volgden zoals alle Joden de Joodse Wet en droegen hun kind vrij snel na de geboorte aan God op, 40 dagen later om precies te zijn. Daarmee gaven ze ons het voorbeeld dat het kiezen voor een bepaalde geloofsrichting op de eerste plaats de verantwoording van de ouders is.
Dat je niet neutraal kunt opvoeden en zeggen, dat hij het later maar zelf moet beslissen. Het is dus vanouds de verantwoording van de ouders de basis te leggen voor het geloof van hun kinderen.
Elke avond is het mogelijk om de dagsluiting te bidden. Dit gebed staat in het getijdenboek van de kerk en heeft een duidelijke opbouw: men overdenkt de dag, zingt een hymne, bid een psalm of 2, leest een lezing enzovoorts. Maar heel mooi wordt aan het eind van deze dagsluiting de lofzang van Simeon gebeden. Zodat we weten dat we elke dag weer God hebben kunnen herkennen in de dagelijkse ontmoetingen op ons werk, thuis of noem maar op. Elke dag weer laat God zich zien in onze naasten.
Als er maar enkelen licht willen zijn, dan ziet de wereld er grimmig en schimmig uit. Maar als velen hun licht brandende houden, wordt de wereld warm en gezellig en verdwijnt de duisternis. Er is een Chinees spreekwoord dat zegt: In plaats van te klagen over de duisternis is het beter een kaars aan te steken. En als we allemaal een kaars aansteken, wordt het een zee van Licht, waar niemand omheen kan. Klaag dus niet dat de tijden duister zijn, maar steek zelf uw licht op! En de duisternis zal verdwijnen
Gebed over de gaven
Heer God, brood en wijn zijn tekenen van leven.
Wij bieden ze U aan als teken dat wij ons, zoals Maria, willen geven voor de komst van uw Rijk.
Maak ze voor ons tot kracht en leven.
Dit vragen wij U door Jezus Christus, onze Heer. Amen.
Vredeswens
Heer, Jezus Christus, bij uw opdracht in de tempel herkenden Simeon en Hanna U als Licht voor de wereld. Laat uw Licht schijnen over ons en onze wereld.
Schenk ons de vrede die de engelen ons in de Kerstnacht toezongen en maak van ons en onze kinderen mensen van goede wil die uw vrede waarmaken, overal waar ze komen.
Die Godsvrede zij altijd met u.
Slotgebed
Goede God, Jezus is het Licht op onze weg.
Laat zijn Licht in ons groeien: een vlam van liefde voor elke mens, een sprankeltje zon voor wie het soms moeilijk heeft, een teken van hoop, elke dag opnieuw.
Zo worden wij allemaal gelukkige mensen. Amen.
Zending en zegen
Zoals Simeon destijds hebben ook wij vandaag de Heer ontmoet.
Licht voor alle volken wil Hij zijn.
Laten wij dankbaar zijn voor het heil dat aan ons geschiedt, en vol vreugde de weg van Jezus gaan.
Daartoe worden wij gezonden en gezegend in de naam van + de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.
Edmund Owusu, svd