2020 Preek zondag 8 november Gerardus Majella

Overweging op de 32e zondag door het jaar in de Gerardus, 8 november 2020

Lezingen: Wijsheid 6, 12-16 en Matteüs 25, 1-13

Zusters en broeders,

Bij de tramhalte waar ik vaak opstap is aan de overkant van de straat een bloemenstal. En soms, als ik op de tram sta te wachten, denk ik: ‘zal ik nog even een bloemetje meenemen?’. Dan kijk ik op het bord, waarop staat over hoeveel minuten de tram komt en dan bereken ik of ik tijd genoeg heb. Meestal doe ik het niet, want ik ben bang dat er dan net iemand voor me is die zijn portemonnee niet kan vinden of iemand die een bijzonder boeket wil laten samenstellen. Dan sta ik niet op de halte als de tram komt, en dan rijdt hij echt gewoon door. Kortom, als ik een bloemetje wil meenemen moet ik dat beter plannen of toch maar een tram later nemen.

In de evangelielezing van vanmorgen staan tien bruidsmeisjes te wachten op de bruidegom van het huwelijksfeest dat gevierd gaat worden. Dat huwelijksfeest staat symbool voor het Koninkrijk van God. Jezus vergelijkt het Koninkrijk van God met een bruiloftsfeest, want het Koninkrijk van God dat is als het verbond van God met ons mensen in heel de wereld is geactiveerd, als de liefde van God in al onze harten is. En dat is een feest om naar uit te kijken.

Tien meisjes staan te wachten op de bruidegom, maar het duurt lang voordat hij komt. Kennelijk moet er nog veel geregeld worden. Als je kijkt naar de staat van de wereld snap je dat ook eigenlijk wel. Maar dan, opeens, midden in de nacht, klinkt er geroep: Daar is de bruidegom, trek hem tegemoet! Voor de meisjes komt het erop aan dat hun lampen in orde zijn.

In het verhaal dat Jezus vertelt heeft alles een symbolische lading, zeker ook de lampen. De lampen en het licht doen denken aan psalm 119, de psalm die gaat over het woord van God als leidraad voor je leven. Misschien kent u het refrein: uw woord is een lamp voor mijn voeten, een licht op mijn pad. Dat licht is inspiratie. Dat licht is het licht dat de weg naar het bruiloftsfeest toont.

Bij vijf meisjes gaat het licht uit omdat ze geen extra olie hadden meegenomen. De meisjes die wel extra olie hadden meegenomen, helpen hun niet. Daar heb ik lang over nagedacht. Hoe kan dat nou, het evangelie gaat er toch om dat je elkaar helpt en al helemaal als het lange wachten je inspiratie op de proef stelt?

Natuurlijk is het essentieel dat wij elkaar helpen om onze inspiratie op peil te houden. Natuurlijk is het nodig dat wij elkaar voorzien van extra olie als dat maar een beetje mogelijk is.  Maar als de bruidegom er opeens is, dan is het daarvoor te laat. Als de bruidegom er opeens is, dan moet je klaar zijn, dan moet je het pad moet volgen dat het licht je wijst. Als de tram komt moet je op de halte staan.

De bruidegom is Jezus zelf. Zijn komst is een beslissend moment. We houden er denk ik geen rekening mee dat hij binnenkort terugkeert op aarde, maar beslissende momenten zijn er in ons leven wel. Momenten waarop het erom gaat dat jij laat zien dat je een bron van licht en inspiratie kunt zijn in contact met familie, vrienden en alle mensen met wie je bent verbonden. Laten zien dat jij een bron van licht kunt zijn, groots of klein en bescheiden, dat kan iemand anders niet voor je doen.  De verstandige meisjes zijn daar klaar voor, zij zijn waakzaam om het met de woorden van Jezus te zeggen.

De vijf verstandige meisjes maken hun lampen in orde. Het is wel aardig nog even wat stil te staan bij die lampen. Als je wel eens in een oudheidkundig museum geweest bent dan weet je hoeveel verschillende modellen er zijn geweest: klein, groot, zonder versiering of juist rijkelijk versierd, met een of meer pitten, gemaakt van verschillende materialen en vast nog veel meer verschillen.

Al die verschillen passen volgens mij wel bij Willibrordzondag, die we vandaag vieren. De Heilige Willibrord bracht ongeveer 1300 jaar geleden het christelijk geloof naar ons land en in de loop van die tijd zijn daar heel veel verschillende kerken uit voortgekomen. Willibrordzondag is een dag waarop wij als katholieke kerk willen stilstaan bij die verdeeldheid en willen zoeken naar wat ons als christelijke kerken verbindt.

Er zijn heel veel verschillende olielampen en er zijn heel veel verschillende kerken. Natuurlijk is het belangrijk welke olielamp je gebruikt, maar het allerbelangrijkste is toch het licht dat de lamp geeft. Het licht dat de weg naar de bruiloft verlicht. Het licht toont de weg, niet de lamp.

Het valt niet altijd mee om dat licht, om de inspiratie echt  te herkennen. Dat geldt tussen mensen , dat geldt ook tussen kerken. Kun je zien waar bij die andere mens, kun je zien waar bij die andere kerk het licht brandt? Ga dan samen de Heer tegemoet, zoals het thema voor de Willibrordzondag van dit jaar luidt. Het goed dat we de Willibrordzondag hebben.

De vijf verstandige meisjes hadden hun lampen op orde, zij gingen de Heer tegemoet. Geve God dat ook wij onze lampen op orde hebben zodat we een bron van licht en inspiratie kunnen zijn op weg naar de Heer.

Amen

Hans Mesdag