2021 Preek donderdag 13 Mei Anna-Bonifatiuskerk

Overweging nav Handelingen der apostelen 1,1-11; Efeziërs 1,17-23; Marcus 16,15-20

De Jezus die we kennen uit de evangelieverhalen is er niet meer. De man die zo nabij was, mensen bij de hand nam, brood uitdeelde en nieuwe hoop verspreidde, die man is weg. Hij is in de hemel opgenomen, komt aan de rechterhand van God de Vader te zitten, zo leren wij uit de teksten van vandaag, die ook in onze geloofsbelijdenis overgenomen zijn.

Er lijkt een enorme afstand te zijn ontstaan, Jezus wordt in de hemel opgenomen waar Hij thuiskomt bij de Vader. Hij is niet meer fysiek nabij, kan niet meer zijn hand vol bemoediging op de schouders van de leerlingen leggen of een maaltijd delen met zijn volgelingen. De bedoeling daarvan zou kunnen zijn dat er dan ruimte ontstaat voor de heilige Geest. De aanwezigheid van Jezus was namelijk heel indringend. Zijn optreden veroorzaakte veel onrust. Zijn woorden maakten grote indruk en de vastgeroeste verhoudingen gingen schuiven. Door de hemelvaart verdween Jezus uit beeld en dat was ook nodig. Als hij gebleven zou zijn, dan zou alle aandacht en alle kritiek op hem gericht blijven. En het was juist de bedoeling dat zijn woorden van genade en genezing door iedereen gesproken zouden gaan worden. Of zoals Marcus het zegt: dat de leerlingen duivels zouden gaan uitdrijven, nieuwe talen zouden gaan spreken en zieken de handen op zouden gaan leggen.

We kennen dat wel: ik denk dat ieder van  ons wel een persoon in zijn leven kan noemen die een tijdje enorm belangrijk was. Van die persoon leerde je een tijd lang hele belangrijke zaken. Hij of zij stuurde een tijd lang je gedachten, weten en handelen over bepaalde onderwerpen. Als we terugdenken aan onze kindertijd kunnen we vast wel een meester of juffrouw, een leraar of lerares terughalen die overtuigend je denken stuurde en vormde. Zoals nu ook Jaap van Dissel, Ernst Kuiper en Diederik Gommers ons denken sterk bepalen over Covid-19 en de bijbehorende gevaren. Als ze niet zelf terugtreden of buiten beeld raken, dan raken we in de problemen. Al is het nog zo waar wat ze zeggen, we willen ze niet meer horen. We voelen ons opgesloten in hun denktrant. Pas als ze een stapje terug doen kunnen we verder. Dan ervaren we pas ruimte om wat we geleerd hebben ook zelf te bedenken en toe te passen. Hun kennis raakt niet weg met hun minder prominent aanwezig zijn, maar kan zich doorontwikkelen in ons eigen denken waardoor het beter vaste voet krijgt in ons handelen en we met meer overtuiging corona te lijf zullen gaan. Of juist een  hele andere weg zullen zoeken om recht te doen aan onszelf en anderen. Daar zijn we vrij in.

Jezus maakte door weg te gaan ruimte voor een wereldwijde geestdrift, die door de leerlingen verder werd verspreid. Zij gingen aan de slag waardoor de goddelijke liefde zichtbaar werd gemaakt en wijzelf kunnen en moeten gaan bouwen aan het Koninkrijk van God. Jezus is ons op een andere manier nabij: met Hemelvaart geeft Hij ons de ruimte om wat Hij ons leerde op onze eigen manier toe te passen. Oprecht en vrij mogen wij zijn voorbeeld en liefde vorm gaan geven. Met de hemelvaart eindigde het evangelie van Jezus Christus. Met de komst van de heilige geest begint het evangelie van de leerlingen en van allen die in geloof willen leven.

Amen

Uschi Janssen