2e zondag in de veertigdagentijd
Genesis 22,1-2.91.10-13.15-18; Romeinen 8,31b-34; Marcus 9,2-10.
Een groot geloof in God
Lieve parochianen, vandaag zijn we op de tweede zondag van de 40dagentijd aangekomen. De blijde boodschap van de afgelopen zondag ging over het verbond tussen God en de aarde, en over Jezus’ werk, namelijk dat Hij na zijn woestijn-periode naar Galilea toe ging om de blijde boodschap van bekering daar te verkondigen.
Op deze zondag gaan de lezingen over het groot geloof in God, in Jezus. Abraham in de eerste lezing werd door God zelf beproefd of hij met hart en ziel echt in God geloofde. De berg Moria had God uitgekozen als de plaats voor Abrahams beproeving. Isaak, Abrahams enige zoon, gebruikte God als middel voor de beproeving. Menselijk gezien is dit soort beproeving-praktijk zeer onmenselijk. Maar God heeft toch deze weg gekozen. Onze menselijke gedachten zijn anders dan Gods gedachten.
Als je dit verhaal aandachtig leest, voel je de spanning en de zenuwachtigheid van Abraham. Voor hem was het heel moeilijk dat hij zijn enige zoon, Isaak geofferd moest worden, omwille van zijn geloof in God. Ze waren helemaal alleen op die berg. Je kan je goed indenken hoe eenzaam die plaats was. Dieren, zoals het ram, waren daar in de buurt aanwezig. Maar geen andere mensen. Abrahams geloof in zijn God was sterker dan zijn spanningen en zenuwachtigheid. En Isaak deed gewoon wat zijn vader Abraham hem vroeg.
Op dat moment was God aanwezig op die berg. Toen Abraham bezig was om zijn zoon, Isaak op het altaar op te offeren, zei God onmiddellijk tot hem dat hij met geen vinger Isaak aan mocht raken. Abraham was zeker heel blij en gelukkig dat zijn lieve zoon, Isaak in leven bleef en God zag dat hij een groot geloof in God had. Dit was de climax van het verhaal. Als beloning daarvoor kreeg Abraham veel zegeningen van God. Hierover ga ik niet herhalen, dat staat duidelijk in de eerste lezing. Dit verhaal brengt ons tot geloof in de God van Abraham.
De God van Abraham was ook aanwezig op de berg Tabor in het evangelie. Jezus en zijn drie leerlingen gingen samen naar die berg toe. Daar gebeurde iets wonderlijks voor de ogen van Petrus, Jakobus en Johannes. Uw weet wel, hoe dit verhaal verder gaat. De reactie van Jezus’ leerlingen was heel enthousiast, blij en gelukkig. Daarom zeiden ze onmiddellijk tot Jezus: “Rabbi, het is goed dat we hier zijn. Mogen we hier drie tenten laten opzetten? Eén voor U, één voor Mozes en één voor Elia?”. Maar Jezus gaf geen antwoord op die vraag. Onmiddellijk klonk Gods stem uit de wolk: “ Dit is mijn Zoon, de welbeminde, luistert naar Hem.”
Lieve parochianen,
Wat kunnen we leren van Abrahams ervaring met God en van de ervaring van de drie leerlingen met Jezus die ze Rabbi noemden? God hield veel van Abraham en Isaak. Jezus hield ook veel van zijn leerlingen. Zowel tussen God en Abraham, als tussen Jezus en zijn leerlingen was een groot geloof aanwezig. Dat geloof was gebaseerd op de onvoorwaardelijke liefde tussen God en Abraham en tussen Jezus en zijn leerlingen.
Gods liefde voor ons allen heeft ook een onvoorwaardelijke karakter. Omdat wij in Hem, in Jezus geloven. Misschien is ons geloof in God, in Jezus niet zo groot als dat van Abraham en als dat van de leerlingen van Jezus. Maar, ieder van ons weet precies hoe groot zijn of haar geloof in God is, in Jezus. Dat geloof levert voor ons hopelijk precies genoeg kracht en de diepste motivatie om de liefde van God en Jezus te blijven voelen.
Abraham en Jezus’ leerlingen zijn voor ons het voorbeeld van hoe wij in God, in Jezus Christus kunnen geloven. In goede tijden en slechte tijden moeten we in Hem blijven geloven, zeker in deze veertigdagentijd en coronacrisis. Gods liefde tot ons is groter dan onze kwetsbaarheid als mens. Ook Gods barmhartigheid is groter dan onze zonden en zwakheden.
God, de Vader laat ons dat concreet zien, dat Hij zijn enige Zoon Jezus overgeleverd heeft aan zijn vijanden tot de dood op het kruis toe. God, de Vader heeft zijn eigen zoon geofferd om ons te redden uit het kwade van deze wereld.
Laten we hierover verder nadenken en mediteren, namelijk dat God van ieder van ons houdt. Zijn liefde voor ons is onvoorwaardelijk. En de liefde van God voor ons geeft ons de ruimte om steeds in Hem te geloven, zoals Abraham in de eerste lezing en Jezus’ leerlingen in het evangelie. Dat is de blijde boodschap van God vandaag voor ons allen. Wij danken God, Jezus dat we in Hem mogen blijven geloven. Amen.
Pastor Marianus Jehandut,SVD.