1e zondag van Advent A.
Feestelijke eucharistieviering ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan van de Anna-Bonifatiuskerk,
Jesaja 2,1-5; Rom.13,11-14a; Mat.24,37-44.
Samen verder…!
Zusters en broeders,
Wij vieren vandaag onze tweede gezamenlijke viering: ‘Samen verder op weg… van twee gemeenschappen naar één Nieuwe Gemeenschap’ onder het thema ‘Samen verder’. Het thema verenigt en bemoedigt ons om onze nieuwe toekomst als de ABG parochie samen verder gestalte te geven. Dit verandering proces doen we samen, omdat wij gedoopt zijn, en daardoor zijn we tot leerlingen van Jezus geworden. Dat betekent dat we in beweging moeten komen en mee moeten werken aan het opbouw van die Nieuwe gemeenschap, waar wij naartoe verlangen.
Zoals in ons liturgieboekje staat geschreven is, vieren we vandaag ook, een feestelijke eucharistieviering ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan van deze kerklocatie in de tweede Oosterparkstraat 246. Waarin we nu zitten. Ook vandaag vieren we stilletjes het 140-jarig bestaan van de Bonifatius parochie die opgegaan is in de Anna Bonifatius. En onze aandacht gaat vandaag ook uit naar het 30-jarig bestaan van de Gerardus Majella kerk, Lombokstraat 2, Amsterdam.
Vandaag vieren we een lange geschiedenis van onze kerk. Daarvoor moeten we even terug gaan naar de tijd waar de samenwerking tussen de Annaparochie, Bonifatiusparochie en Gerardus Majella parochie tot stand is gekomen op 1 oktober 1984.
Pastores die hun grote rol hadden gespeeld in dat samenwerkingsproces waren: Jop Stam van de Gerardus Majella parochie, Jan Bus en pastoraal medewerker Wim van Wageningen van de Bonifatius parochie, Jeroen Bellwinkel van de Anna parochie. Hierover zullen we straks meer horen bij het feestelijke gedeelte van deze dag. De boven genoemde informatie heb ik in de afgelopen dagen van Kathy Hoogenboom gekregen. Hartelijk dank daarvoor!
De geschiedenis van –samen verder op weg van toen- herhaalt zich vandaag in onze tijd, anno 2022-2023. Het leven is een dynamische proces. Het verandering proces binnen het parochieleven -waar we momenteel hard bezig zijn- is een teken van deze tijd. En die moeten we proberen te verstaan, en, dat we samen in beweging moeten komen om dit transitie-proces naar de nieuwe toekomst waar te kunnen maken.
Ook vandaag vieren we de eerste zondag van de Adventstijd. Dat is een tijd waarin de duisternis groeit naar het licht. Vandaar de vier kaarsen op de adventskrans. Nu brandt er maar eentje, maar hoe meer Kerstmis nadert, hoe meer kaarsen er zullen branden, als symbool van het licht van Christus dat de duisternis overwint. Dat gebeurt ook trouwens in de werkelijkheid, want kerstmis valt net voorbij het keerpunt -van lange nachten en korte dagen-, naar korte nachten en lange dagen. Het licht van Christus breekt door in ons leven van geloof, hoop en liefde, en het schijnt over de hele wereld.
Het is dus niet te verwonderen dat we vandaag vreugdevol zingen: ‘Laat komen, Hij die komen zal, verlangend zien wij naar Hem uit.’
De vraag is wel of iedereen ernaar verlangt. Wij leven immers in een wereld die niet echt veel belangstelling heeft naar Jezus. Integendeel. Maar Jezus zegt,
dat we waakzaam moeten zijn. En die waakzaamheid gaat niet alleen over ons bezit, onze gezondheid, onze toekomst; maar ook over aandacht voor zijn inspirerende woorden en daden van liefde, vrede en gerechtigheid. Dus, moeten we ons afvragen of we echt aandacht hebben als de Mensenzoon komt. Gaan wij dan met Hem mee, of blijven wij vertoeven op de akker van ons eigen leven, de akker die alleen voor onszelf bewerkt wordt? Of moeten we waakzaam blijven, zodat we niet verloren lopen in ons leven, vooral in deze onzekere tijd van oorlog en energiecrisis? Willen we echt Jezus ontmoeten in deze onzeker tijd, zusters en broeders?
Want, Jezus is niet ver van onze weg. Hij komt als vluchteling, opzoek naar een beter bestaan. Hij komt als bedelaar die hulp zoeken bij zijn medemens. Hij komt als de zieke, de oude, de eenzame man of vrouw die nooit eens bezocht wordt. Hij komt als gevangene die vastzit in zijn of haar verleden. Hij komt als mensen in nood, op zoek naar aandacht, naar een luisterend oor, naar een helpende hand, naar een warm hart. Hij komt als mensen vol zorg en vol waanhoop, afhankelijk van inloophuizen zoals: Leger des heils, Kiemkracht, Hangmannengroep, stichting de Boog, stap Verder in Amsterdam Zuidoost, Jeanette Noëlhuis in Duivendrecht, voedselbank, enz.
Zijn wij waakzaam voor die mensen? Luisteren we naar Gods inspirerende woorden van liefde, hoop en vrede? Of met de woorden van de profeet Jesaja in de eerste lezing te zeggen: smeden wij onze zwaarden van hebzucht en eigenbelang om, tot ploegijzers van liefde en barmhartigheid? Wandelen wij liever in de duisternis van zelfzucht en eigenbelang? Of wandelen we liever in het licht van samen leven met vol respect en liefde voor elkaar? Dan kunnen we de misérie situatie voorkomen, zoals wat momenteel in Oekraïne gebeurt die leidt voor zo veel mensen tot honger en armoede.
Dierbare parochianen, laten we ons in deze Adventstijd aandacht schenken aan onze medemens die ziek zijn, die zich eenzaam voelen, die in nood zitten. Dat is de diaconale taak van de Kerk, van onze parochiegemeenschap, van ons allen die in Jezus geloven. Viertig jaar lang heeft de Ann-Bon gemeenschap aandacht gegeven aan mensen die hulp nodig hebben via diaconie. Dertig jaar lang heeft de Gerardus Majella kerkgemeenschap aandacht geschonken aan mensen die in nood zitten, ook via de diaconie.
Vandaag, op de eerste zondag van de advent, nodig ik u allen opnieuw uit, om mee te denken en mee te werken aan het ‘Samen Verder‘ proces van twee kerkgemeenschappen naar één Nieuwe Gemeenschap. De kracht van ons geloof -de heilige Geest- zal ons daarbij helpen. Wij zijn samen onderweg naar de toekomst toe.
In de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen.
P.M. Jehandut SVD.