33e zondag door het jaar A
Spr.31,10-13.19-20.30; Mat. 25,14-30 0f 14-15.19.20.
Gebruik je talenten!
Zusters en broeders, ouders vinden het belangrijk, dat hun kinderen een goede opleiding krijgen. Een opleiding die overeenkomt met hun aanleg.
Vroeger kregen meisjes weinig kansen, die gingen tóch trouwen
en dan hadden ze een dure schoolopleiding niet nodig. Tegenwoordig denken we daar wel anders over. Iedereen moet de kans krijgen zijn talenten te ontplooien. En we vinden het doodzonde als een kind zijn opleiding voortijdig afbreekt.
Jonge mensen stimuleren om zich te ontwikkelen is belangrijk. Dat bereidt hen voor op de toekomst. Maar dan gaat het, naast vaardigheden en kennis, vooral om eigenschappen, die hen tot meer mens maken, zoals respect, medeleven, hulpvaardigheid, mensen graag zien enz.
Want een kind is nog niet af, het wordt steeds meer mens. Met als doel, dat ze echt gelukkige mensen kunnen worden. Wat ze later in hun leven ook gaan doen. En dat is evenzeer van belang voor een minder valide kind als voor een zogenaamd ‘normaal’ kind.
Ik zag laatst op TV een jonge vrouw, zonder armen, en met benen, waarvan er een veel te kort was. Geweldig hoe zij in het leven stond.
Haar voeten fungeerden praktisch als handen. Ze kon er bijna alles mee: schrijven, tekenen, zich opmaken. Haar ouders hebben haar gestimuleerd en ze heeft haar talenten ontplooid. Ze is zelfs theologie gaan studeren. En ze gaat voor in vieringen en geeft her en der lezingen. Prachtig! Zij heeft haar talenten ontdekt en die niet in de grond gestopt.
Maar soms vinden mensen dat ze zelf maar weinig waard zijn. Omdat ze niet helemaal voldoen aan de zogenaamde eisen die worden gesteld door de maatschappij. Daar moet je jong zijn, onstuimig, gezond, cool en gaaf. Dan pas tel je mee. Zo zie je ze ook op Instagram, YouTube, facebook, tik-tok en andere media. En dan is het logisch, dat je dan een goeie baan krijgt en veel geld verdient, in een prachtig huis woont en een dure auto rijdt.
Maar, lieve mensen, dat is niet voor iedereen weggelegd. Het leven loopt soms heel anders. En dat is niet erg. Wat wél belangrijk is: dat er in iedere mens iets moois, iets edels, iets kostbaars zit, dat ontwikkeld mag worden? Een kiem van goedheid! Ik noem het wel eens een goddelijke vonk.
Ook wie toevallig niet werkt, of niet meer werkt, heeft dat in zich. Ook wie in onze ogen beperkt is in spreken en handelen, heeft dat mooie, dat zuivere in zich. Ook in iemand die zichzelf maar gewoontjes vindt, zoals u en ik zit die glanzende parel. Als we het maar durven zien. Mag ik dat illustreren met een verhaal:
Een vrouw ging elke dag water halen aan de bron. Zij deed dat met twee emmers, hangend aan een juk. Jammer genoeg zat er in de ene emmer een klein gaatje, zodat die emmer bij thuiskomst half leeg was. Die emmer schaamde zich diep, zeker vergeleken met zijn collega emmer, die helemaal vol thuis kwam. Toen de vrouw die emmer hoorde klagen, zei zij tot hem: ‘Beste emmer, jazeker, je kunt niet alle water van de bron tot in mijn huis brengen. Maar zie eens langs de weg, waar we elke dag lopen. Langs de berm van de weg bloeien schitterende bloemen, die daar alleen maar staan te bloeien, omdat jij hen het water hebt gegeven, als wij langs kwamen.
Hoe belangrijk is het, dat we onze eigen waarde / eigen goed-zijn leren kennen. Dat we dat talent ontdekken en ontplooien. Het is ‘doodzonde’, als we dat onbenut laten. Soms kunnen andere mensen óns daarbij helpen, of mogen wij ánderen daarbij helpen. Is opvoeden niet vooral: het goede in de mens naar boven halen? De ander bevestigen in zijn diepste wezen. Het goede van de ander benoemen.
In de eerste lezing wordt er een ode gebracht aan de vrouw. ‘Een sterke vrouw wie zal haar vinden?’ En dan wordt er een serie goede eigenschappen van haar genoemd: Niet helemaal van onze tijd, maar de strekking is duidelijk. Het hart van haar man vertrouwt op haar! Hij zet haar mooi in het licht.
-Stel je voor dat u als man ook eens een lofzang zou houden op uw vrouw. Maak haar eens mooi, met op te noemen waar ze allemaal goed in is, maar vooral hoe goed ze als mens is en hoe u dat waardeert.
-En u als vrouw mag dat ook naar uw man toe doen. Vertel hem eens waarom u hem waardeert, welke mooie kanten van zijn persoon u vertedert. Wat zal dat een mooi uurtje worden tussen jullie beiden…
-Dat kun je natuurlijk ook eens doen naar een van je kinderen, of naar een goede vriend of vriendin, naar je collega…
Ik denk dat wij dat als mensen veel te weinig doen. Het kost niks, maar het doet zo goed. Die vrouw zonder armen was zover gekomen, omdat haar ouders dat in haar hadden gezien en gestimuleerd. Zelf ben ik maar geworden wie ik ben, dankzij mijn opvoeders, medebroeders en vrienden. Hun bevestiging is van wezenlijk belang. Daarmee worden talenten vruchtbaar.
Zou de agressie en het zinloze geweld van onze tijd niet te maken hebben met het feit, dat de agressieveling te weinig is bevestigd? Dat er nooit tegen hem of haar is gezegd:” Jij mag zijn, zoals je bent, ik zie iets moois in je.’’
Misschien is de Heer in het evangelie wel zo boos, omdat wij dat ene talent bij de ander niet hebben wakker geroepen: in dat zogenaamde moeilijke kind, in die moeilijke partner, of in die vreemde collega. Misschien is dat juist onze taak als medemens: dat we de ander helpen dat talent niet te begraven, maar het volop kansen te geven.
Ons samen op weg-proces van twee gemeenschappen naar één Nieuwe ABG-gemeenschap doen we al vanaf maart 2022 tot op de dag van vandaag. En vandaag is de 8e gezamenlijke viering in dit proces. Dit samen op weg-proces ervaren we als een synodaalproces, een gezamenlijke beweging. Dit synodaal proces gaan we verder voortzetten in de komende jaren. Wij mogen blij en dankbaar zijn dat we dit proces goed gedaan hebben.
Over twee weken zullen we de laatste gezamenlijke viering in de AnnaBon kerk doen. Daarna sluiten we de AnnaBon kerk af. Onze viering als ABG gemeenschap doen we vanaf zondag 10 december alleen maar hier in deze kerk. Onze talenten zullen we gebruiken om onze nieuwe gemeenschap verder te ontwikkelen, naar een gemeenschap waar iedereen welkom is, en zich thuis voelt. Wij doen het samen: in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest. Amen.
P.M.Jehandut SVD.