De aardbevingen in Turkije en Syrië hebben ons diep geschokt. Miljoenen mensen werden in hun slaap verrast. De gevolgen zijn catastrofaal, het leed niet te peilen en de levens van velen verwoest. Ook in onze buurten heerst verslagenheid. De ramp is nog niet te overzien.
Oorlogen en conflicten teisteren al jarenlang deze regio. En daar komt dit natuurgeweld nog bovenop. In de hele wereld duiken conflicten op die lopen langs politieke, nationale dan wel religieuze (fundamentalistische) scheidslijnen. De oorlog in Oekraïne zet de verhoudingen in de wereld op zijn kop. De oorlog kent talloze onschuldige en onnodige slachtoffers en brengt veel verdriet met zich mee. Een mensenleven telt niet meer. Meedogenloos worden (onschuldige) mensen opgeofferd aan de strijd.
Oorlog kan ons beangstigen en verontrusten. Het komt erg dichtbij en kan ons verleden reactiveren. De oorlog is niet het enige dat onze gemoederen bezighoudt. De klimaatverandering, de energiecrisis, de verspreiding van besmettelijke ziekten en de toestroom van vluchtelingen zorgen ook voor onrust.
Vaak veroorzaken de crises een tweedeling in de maatschappij. Groepen van vóór- en tegenstanders komen tegenover elkaar te staan. Er is veel polarisatie. Er lopen tal van scheidslijnen tussen mensen.
De kruisweg, die zowel in de AnnaBonifatiuskerk als in de Gerarduskerk hangt, heet “De verscheurde aarde”.
In dit verband een toepasselijke titel. Gebrokenheid staat in schril contrast met de boodschap van de Schrift. God roept ons immers op tot verzoening en heelheid. God nodigt ons uit samen op weg te gaan naar een rechtvaardige samenleving waar wij in vrede kunnen samenleven. Een wereld waarin ieder respect verdient en mag zijn zoals je bent.
Het leven van Jezus kan ons aansporen dit perspectief van heelheid voor ogen te houden. Hij leeft vóór wat heelheid inhoudt: aandacht en zorg voor elkaar en voor heel de schepping.
Jezus is bondgenoot van kwetsbare en geslagen mensen.
Op onze Kruisweg staat Jezus geboeid afgebeeld tussen onschuldige gevangenen.
We zien ook dat Jezus in de steek gelaten wordt midden in een drukke stad.
De Kruisweg laat zien dat Jezus solidair is met kleine boeren en boerinnen, met armen, met tot slaaf-gemaakten en met zwervers. We zien wanhopige moeders om hun verdwenen kinderen. Jezus is er voor wie in nood verkeren en hulp behoeven. Hij heeft oog voor onrecht en het lijden van mensen. Ook ons eigen leven kent gebrokenheid. Hoeveel mensen lijden niet onder verstoorde relaties.
Hoeveel mensen kampen niet met hun gezondheid of hebben veel verdriet en zorgen om hun partner, hun familieleden of vrienden. Je eigen toekomst of die van je naasten kan je onzeker maken en hoofdbrekens bezorgen.
Jezus heeft meegemaakt wat ieder van ons meemaakt: vreugde, verdriet, teleurstellingen, dood en leven. Jezus heeft soms uit onverwachte hoek hulp gekregen van mensen. Zijn grootste kracht ontving Hij echter van God. Hij heeft zich in gelovig vertrouwen helemaal op God verlaten.
Wij overwegen het lijden en sterven van Jezus aan de hand van de zeven staties die in de kerk hangen. We betrekken het leven van Jezus op ons eigen leven. We hopen er kracht uit te putten.
Op Goede Vrijdag staan wij stil bij de lijdensweg van Jezus, de noden in de wereld en ons eigen verdriet. Jezus strekt Zijn hand naar ons uit. Zijn naam is immers “Ik zal er zijn voor jou”.
De vieringen zowel in de Gerardus Majella als in de Anna-Bonifatius beginnen op Goede Vrijdag om 15.00 uur.
In de Gerardus is er ‘s avonds om 19.30 uur een avondviering met een kruishulde waarvoor u zelf
bloemen mee kunt nemen.
U bent van harte welkom
Ben Dieker