DE KRUISWEGSTATIES IN DE ANNABONIFATIUS EN DE GERARDUS MAJELLA
In de media is de laatste maanden volop aandacht voor het jubileum van 75 jaar bevrijding. Vrijheid is inderdaad iets om dankbaar bij stil te staan, te waarderen, te koesteren en te vieren. Vrijheid is misschien voor ons heel gewoon, maar het is niet zo vanzelfsprekend. De verworvenheid van vrijheid staat echter niet los van de talloze offers, de strijd, het verzet en de schrijnende verliezen, die tijdens de tweede oorlog zijn geleden. Aandacht voor de bevrijding impliceert ook aandacht voor de oorlog, de prijs die daarvoor betaald is. Vooral de Joden, Roma, Sinti en homoseksuelen moesten het toen ontgelden.
Helaas is machtswellust, discriminatie en antisemitisme nog dagelijks aan de orde van de dag. Maar ook onvrijheid, angst en onzekerheid houden ons voortdurend bezig. Zo moeten vluchtelingen overal ter wereld vaak in mensonterende situaties leven. Er zijn bedreigingen, brandstichtingen en afschuwelijke aanslagen bij moskeeën, synagogen en kerken. Ook dichtbij leven talloze vluchtelingen, die uit landen komen waar mensen nog steeds geknecht worden, gemarteld en geëxecuteerd. Menselijk leed grijpt ons diep aan. Het maakt ons verdrietig, angstig en onzeker, maar ook opstandig.
Het is vaak niet te begrijpen wat mensen elkaar kunnen aandoen. Er zijn geen woorden voor. Wat kan het leven dan zwaar zijn. Hoe kan een mens te midden van al deze verschrikkingen overleven?
Ook ons privéleven kan door omstandigheden flink door elkaar worden geschut. Onze verslechterende gezondheid, gebroken relaties, het gemis van werk of de beperkingen door ouderdom kunnen ons leven fundamenteel op zijn kop zetten en moedeloos maken.
In de Goede Week staan wij nadrukkelijk stil bij het verdriet en het lijden, dat mensen overkomt, ver weg, maar ook dichtbij, in het verleden en in het heden. We doen dat aan de hand van de kruisweg die in onze beide kerken aan de muur hangt.
Deze kruisweg heeft als titel: “Het gebeurt vandaag” en is van de Duitse kunstenaar Günther Fischermann.
De afbeeldingen zijn heel actueel. Verschillende vormen van geweld zijn zichtbaar. We zien de plegers ervan en de slachtoffers: vrouwen, kinderen, hulpeloze mensen, vluchtelingen.
Zo is er op een van de staties het restant te zien van een huis na een racistische aanslag, maar ook zien we moeder Theresa met haar barmhartige en liefdevolle blik in haar ogen. We zien mensen die maskers dragen en dat is niet vanwege de uitbraak van het Coronavirus. Het zijn mensen die zich verstoppen achter hun daden. Andere mensen komen met open vizier op voor rechtvaardigheid. We leven in een wereld met uitersten. Ook ons leven heeft die twee kanten.
Te midden van angst, onmacht en geweld, trekt Jezus met mensen mee om hen hoop en moed te geven en God trekt met Jezus mee. En dat terwijl Jezus zelf ook slachtoffer is geworden van een onrechtvaardig systeem. Hij is de Lijdende, die meevoelt met mensen die lijden.
De acht staties zijn potloodtekeningen waarvan een paar in kleur. Hoe verder de kruisweg vordert, hoe minder kleur de tekeningen bevatten.
Het is de moeite waard de beelden rustig op ons in te laten werken in deze veertigdagentijd en er over na te denken. Het kan ons geloof verdiepen en ons moed geven om elkaar nabij te zijn.
Ben Dieker