Pastoraal Woord vierde zondag veertigdagentijd 22 maart 2020

Lieve parochianen,

De dag na Aswoensdag: 27 februari hoorden we over de eerste coronapatiënt in Nederland. Sindsdien houdt de gevaarlijke ziekte door het corona-virus of covid 19 ons bezig.

Allereerst wens ik u graag sterkte en zegen toe.

In deze dagen gaan mijn gebed en gedachten uit naar parochianen die besmet zijn geraakt door het virus, vooral ook naar alleenstaande parochianen. Als je alleen bent moet je, als deze moeilijke situatie op je weg komt, die vaak alleen verwerken.

Mijn gedachten en gebeden gaan ook uit naar de zorgmedewerkers, die dag en nacht moeten werken om mensen te helpen. En naar de regeringsleiders die moeilijke beslissingen moeten nemen om ons allen te beschermen tegen het corona-virus. Hen wil ik van harte danken voor hun toewijding en inspanningen dezer dagen.

Mijn gebeden en gedachten gaan ook uit naar alle parochianen, die leven in angst en onzekerheid. Raak niet in paniek. De Heer Jezus is sterk aanwezig in deze noodtoestand.

Mijn gedachten en gebeden gaan ook uit naar alle vrijwilligers van onze Martelaren van Gorcum-gemeenschap, die op zijn of haar eigen manier andere parochianen bijstaan. Dit samen met o.a. de kosters, de pastoraatsgroep en het locatiebestuur.

Met z’n allen volgen we alle nodige maatregelen die genomen moeten worden, zowel door ons bisdom als door onze regering. Deze maatregelen zijn erg belangrijk om de verspreiding van deze ziekte zoveel mogelijk te beperken. Laten wij alles doen wat wij kunnen.

In enkele gezamenlijke acties werd aandacht gegeven aan betrokkenen bij het corona-virus, zoals: het applaus voor de zorgmedewerkers op 17 maart, het luiden van alle kerkklokken op 18 maart, de nationale gebedsdag op 19 maart, enz. Met acties als deze geven wij, alle bewoners van ons land, aandacht en hoop aan elkaar.

Door deze noodtoestand is er vanaf 15 maart geen mogelijkheid om onze gezamenlijke liturgische vieringen te houden. Dit geldt in ieder geval tot 01 juni. Hoe het daarna zal gaan weten wij nu nog niet.  

Er zijn ook zovele pastorale activiteiten die niet kunnen plaats vinden. Dat doet pijn in ons hart. Maar wij blijven hopen dat deze noodsituatie snel voorbij zal gaan. Wij mogen verder bidden om Gods kracht van genezing en zegen voor onszelf en voor de hele wereld.

In deze tijd ontdekken wij opnieuw, dat we met al onze technologie en wetenschap niets konden doen ter voorkoming van het covid 19. In deze dagen ervaren we echt, dat wij als mens zo klein en kwetsbaar zijn tegenover dit gevaarlijke virus.

Deze noodsituatie brengt ons tot de vraag: Quo vadis mensheid?! Wij lopen tegen muren aan. Als gelovige mensen moeten we blijven geloven, dat God  voor altijd van ons houdt. Hij laat ons nooit in de steek. Ik geloof daar heel sterk in.

Als deze noodtoestand voorbij is, pakken we opnieuw ons Jaarthema op: ‘Ga en vernieuw mijn huis’. In januari en februari waren we al bezig met dit thema. Dit jaarthema moeten we verder uitwerken in de toekomst.

Ik sluit af met woorden van Bisschop Alan Smith, de anglicaanse bisschop van Saint Albans in het Britse graafschap Hertfordshire: “Jezus is een goede leidsman als wij in paniek dreigen te geraken. Net op een ogenblik zoals nu zou ons geloof ons moeten helpen en ons ondersteunen en versterken. Leef vandaag ten volle. Niemand van ons weet ooit wat de toekomst in petto heeft. In de Bergrede (Matteüs 6,25-34) daagt Jezus zijn volgelingen uit om ten volle te leven en niet bang te zijn voor de toekomst. Telkens als wij in de verleiding komen om toe te geven aan angst, moeten we bewust ervoor kiezen om met vertrouwen en openheid te reageren”. 

Hoewel wij nu geen Pasen in onze parochiekerk kunnen vieren, wens ik u allen toch ‘zalig Pasen’! En in mei wordt het Hemelvaart en Pinksteren!

Wij zijn samen onderweg met Gods zegen.

Pastor Marianus Jehandut, svd.