Preek in Hoofddorp en de ABG
Lezingen: jes. 55,1—11 en Matth,, 13, 1 -9
Zusters en broeders,
Heeft iemand van u dat zaad geplant, dat AH ter beschikking heeft gesteld. Ik heb het vorig jaar gedaan, maar het is maar bij enkele producten gelukt. Natuurlijk is dat niet het enige zaad, dat we hebben geplant. Ik denk aan vaders en moeders, die wat ze zeer waardevol vinden en kostbaar aan hun kinderen willen overdragen. Ik ontmoet opa’s en oma’s die iets kostbaars willen overdragen aan hun kleinkinderen. Er zin genoeg mensen, die geen kinderen hebben maar toch graag iets goeds willen overdragen.
De verhalen die we vandaag horen gaan weliswaar over beelden van de natuur, maar ze verbeelden echt ons dagelijkse leven. Een rabbi maakte een wandeling. Hij zag een man die een boom plantte. Wanneer gaat die boom vruchten dragen’’, vroeg de rabbi. ‘Dat is pas over zeventig jaar’, antwoordde de man.
Dat moet een bijzondere boom geweest zijn, Ik zelf heb ooit een appelboompje gekregen en geplant. Na een jaar of zes kwamen daar appels aan. Wie weet was dat ook de hoop van de rabbi. ‘Waarom plant jij geen andere boom,’’ zei de rabbi. Kies een boom, die wat sneller vruchten draagt. Dan kan je er zelf nog van profiteren.’ ‘Rabbi, mijn hele leven heb ik kunnen oogsten van bomen, die ik niet heb geplant. Daarom plant ik mu een boom voor hen, die na mij komen. ‘Dat zie ik ook met die appelboom uit de oude pastorie, waar ik woonde, Nu draagt de boom nog ieder jaar talrijke appels.
Dit verhaal laat zien, dat je soms lang moet wachten op wat waardevol is, op de vruchten. Tegenwoordig is er heel veel automatisch en we willen graag heel gauw resultaat zien. Maar zo is het in het leven lang niet altijd. Voor die dingen die in je leven echt waardevol zijn is geduld en vertrouwen nodig
Laten we nog eens naar het Evangelie kijken. Een pater beschouwde God zelf als de zaaier. Hij stelde de vraag, waarom God niet enkel op vruchtbare grond zaaide. Ik denk dat die pater geen goede uitleg gaf. Natuurlijk komt het zaad van God zelf, Maar Hij geeft de opdracht aan Jezus. Die is royaal en denkt Hij zichzelf: ook op die plaatsen waar de grond niet zo best is kan de arbeider en dat zijn wij ervoor zorgen dat de grond goed wordt. Een land vol met stenen kosten meer inspanning maar het kan nog wel wat worden. Waar zaaide jezus, de Zaaier dat zaad? Hij zaaide op de weg. Is dat een vruchtbare grond? Op die weg wordt gelopen en gereden. Het zaad wordt al gauw vertrapt en krijgt geen kans te groeien. Bovendien zijn er allerlei vogels die het komen opeten. Dit zaad draagt geen vruchten omdat de vogels het al hebben opgegeten.
Een ander gedeelte viel op rotsachtige plekken. Daar had je niet veel aarde. Dus echt de kans om uit te groeien had het niet. Een andere gedeelte viel onder de distels . Ook daar kreeg het geen kans om tot ontplooiing te komen.
Het laatste gedeelte tenslotte viel op goede en vruchtbare grond. Daar gebeurde wat God voor ogen had. Het zaad kwam tot ontplooiing en vrucht draagt.
Waar zaaien wij onze zaden uit? Of waar laten wij onszelf wortelen in ons leven?… Het gezin kan de bodem zijn. De school is de bodem. De maatschappij, de publieke atmosfeer is de bodem. Het hangt van de voedingsbodem af of iemand menselijk kan groeien of als mens gaat verdorrem of afsterven. Een mens neemt het voedsel voor zijn groei naar geestelijke volwassenheid op via de wortels van hoofd en hart.
Vandaag worden ook ons vragen gesteld door de parabel van Jezus. Hoe is onze relatie tot God? Hoe diep is onze eigen relatie met Hem? Waar komt het zaad terecht, dat uitgestrooid wordt? Er is zaad, dat niet op de goede boom gezaaid. Waar komt dat zaad terecht? Hebben we daar wel aandacht voor? Misschien komt het op grond terecht, waar het zaad niet tot ontplooiing kan komen of tot groei. Als we het zaaien op rotsachtige grond, op de weg of tussen de distels kan het niet uitgroeien. Zo is het ook met ons leven. Als we niet met God verbonden willen leven of niet geworteld zin in Gods liefde, dan ontbreekt er wat in ons leven. Dan is er iets of Iemand afwezig.
Het heeft niet zo moeilijk te zin op God te vertrouwen, als alles goed loopt in ons leven. Dat vertrouwen kan wegvallen, als we worden geraakt door vele stormen in ons leven of in de wereld. Die kunnen onvrede en verdriet teweeg brengen. Verbinding met God kan ons tot enorme steun zijn. We blijven vertrouwen en hopen, ook als er beproevingen en moeilijkheden op onze weg komen. Zeggen hoe makkelijk het is om in God te vertrouwen als alles goed loopt in ons leven… maar als het moeilijk wordt dan, zonder een duidelijke verbinding met God kunnen. In moeilijkheden hebben we hoop en vertrouwen nodig.
In de Filippijnen bestaat er een mooie uitdrukking. Die zegt dit: “Iedere vrucht is een vrucht van de boom.” Dat betekent, dat de kwaliteit van de vrucht bepaalt de kwaliteit van de boom. Als de boom niet goed is dan is de vrucht ook niet goed…
Laten wij Gods woord in ons hart komen. Ons leven kan zijn als een goede boom. Die boom staat op goede grond. Op die grond kan het zaad van liefde en vertrouwen ontplooien. Dat zal de goede vrucht zijn.
Pastor Leo Nederstigt